Wat is er mis met een rokje?
Een rokje duidt op vrouwelijkheid, tenminste wanneer je niet op de gay parade rondloopt. Een rokje laat zien dat je mooie benen hebt, of misschien niet zulke hele mooie benen maar dat je je er niet voor schaamt ze te laten zien. En waarom zou je ook? Rokjes zijn voor vrouwen de gelegenheid om lekker los te gaan. En natuurlijk ook voor sommige mannen.
Rokje staat voor vrouwelijkheid
Ondanks de parade zie ik zelden een man in een rokje, dus ik ga er in Nederland nog maar even van uit, dat het puur bij vrouwen hoort. Toch las ik gisteren, dat in de cultuur van Samoa het verschijnsel van een soort derde sexe, als puur natuurlijk beschouwd wordt. Wanneer een jongen daar meer op een meisje lijkt of liever meisjes dingen doet, noemen ze hem: fa’afafine, en is volkomen ingeburgerd. Zelfs één van de leden van het voetbalteam uit dit tropische oord is fa’afafine. Grappig en misschien wel de reden waarom Samoa als het paradijs op aarde beschouwd hoewel ik persoonlijk toch ook weer hier de vrouwelijke variant mis; vrouwen die zich eigenlijk meer man voelen!
Rokje hoeft niet lang te zijn
Wanneer wordt een rokje een rok? Boven de knie, onder de knie? Het houdt veel vrouwen bezig. En nu er (in mijn woonplaats) ook weer een enorme instroom is van vrouwen uit islamitische landen zie ik het grote verschil. De zojuist aangespoelde, oudere dames hebben werkelijk rokken tot op de grond, je ziet geen millimeter been. En hoewel het nu gelukkig koeler wordt, was er eerder deze zomer geen enkele reden voor om de jurk zo lang te dragen. Maar de wat jongere dames treken de rokken al wat op. Ze zijn tenslotte in Nederland. Al dragen ze nog een hoofddoek.
Geef een rokje weg!
Mij maakt het niet uit, ik geniet volop van het kleurige wereldbeeld dat ons ingeslapen dorpje wordt opgedrongen. Hier gebeurt wat en bij jullie waarschijnlijk ook. Kijk en geniet en doe niet moeilijk. Vergelijk het met de verhalen die je over de tweede oorlog hoorde. Iemand gaf onderduikers, meestal verzetstrijders, onderdak of bood een plek aan (joodse) vluchtelingen terwijl ze amper zelf te eten hadden. Waar doen wij, in Nederland, dan nu moeilijk over? Mocht je een rokje of jurkje over hebben dan weten zij, ik bedoel de vluchtelingen, en anders de minima, er wel raad mee zou ik zeggen.
Aloha zou ik zeggen.