Klokrok in plaats van kokerrok

Zeg nou eens eerlijk, wat zit er lekkerder: een kokerrok of een klokrok? Want ook al kun je kokerrokken natuurlijk ook kopen in stretch stof waardoor je iets meer beenruimte hebt dan wanneer het van niet elastische stof is gemaakt (de split is dan een absolute noodzaak wil je niet als een pinguïn dribbelend door het leven gaan), je bewegingsvrijheid is enorm beperkt. Ooit wel eens proberen te fietsen met een kokerrok?

Op zo’n oude oma fiets lukte het misschien nog wel om OP te stappen, maar afstappen is een hele tour. Ik kan namelijk wel keurig al steppend met de rechtervoet, de linkervoet op het pedaal gang maken en opstappen, maar de omgekeerde beweging lukt me niet, mijn rechtervoet komt dan altijd aan de andere kant van de fiets terecht en dan moet je maar zien of je je been nog terug over het frame kunt krijgen.

Het probleem van de kokerrok

Ook een trap beklimmen valt niet mee, je moet een beetje zijdelings bewegen wil je je knieën hoog genoeg kunnen optrekken om de volgende trede te kunnen halen. Nu begrijp ik ook wel dat de kokerrok niet ontworpen is om er mee te gaan staan ramen lappen, maar in de huidige samenleving waarin meer bewegen het motto  is, zul je op je werk toch ook eerder de trap nemen dan de lift, en daar sta je dan!

Ook gewoon gaan zitten kan een hele toer zijn met een kokerrok, je bent min of meer verplicht de benen over elkaar heen te slaan want anders ziet het er niet uit. Bovendien zou je snel je evenwicht verliezen wanneer je zo met je knieën tegen elkaar geperst een tijdje op een stoel moet blijven stil zitten.

Klinkt als een klokrok

Nee, dan de klokrok. De naam alleen al is het tegenovergestelde van wat ik proef bij “koker”. Koker lijkt op keurslijf en dwangbuis, terwijl “klok” me doet denken aan klokjes, zoals lenteklokjes en aan klokken, zoals bij een groot glas witte wijn dat je achterover slaat en aan weddingbells natuurlijk, de mooiste klokken die je in je leven hoort, althans wanneer je in de kerk trouwt. Maar ook de klokje van het carillon zijn vrolijk of het klokje van het draaiorgel. Vrolijke klingelende belletjes, ik zou er haast van gaan huppelen als ik er aan denk.

Klokrok wervelt om je benen

Klokrokken maken mij dus vrolijk, ik denk aan opwaaiende zomerjurkjes en aan de rokjesdag van Martin Bril. Ook denk ik aan de strokenrokjes uit de jaren 70 die in schuine banen aan elkaar werden genaaid waardoor het wervelende effect van een klokrok nog extra werd versterkt, zeker wanneer de banen meerdere verschillende kleuren hadden. Psychedelische spiralen die duizelingwekkende effecten veroorzaken, zeker wanneer je op de eerste lentedag zoiets voorbij zag komen, met een paar blote benen eronder, of niet Martin (RIP)?